Bəzən demək istəmədiyim sözlər çıxır dilimdən..bəzən özüm olmuram..sanki yerimi aqresiv,əsəbi bir insana verirəm..sakitliyimdən, mülayimliyimdən əsər əlamət qalmır..özüm özümü tanıya bilmirəm...bəlkədə canım yandıgından sənin də canını yandırıram..bəlkədə sadiqliyin canımı yandırır..bəlkədə özümdən çox səni düşündüyümdən...amma istəmədən dediyim hər söz bıçaq kimi ürəyimə batır ..qəribədir səndən uzaqlaşmagını istədikcə içimdə bir qorxu daha da yaşayıram..eyni anda iki hiss ..iki duygu..həm getməni..həm də birdən gedərsən deyə itirmək qorxusu dolur ürəyimə..və çox peşmançılıq çəkirəm.... Ya azad et , ya mərhəmət, ya öldür.. Cismim mənə ruhum sənə qul oldu.. Məni məndən qoparmagı bacardın. Səni məndən ayırmagın gec oldu...